راه و رسم ورزشکار شدن

فنجانت را خالی کن
روزی روزگاری یک استاد دانشگاه به ملاقات استاد ذن معروفی رفت.

رفت تا از او ذن را یاد بگیرد و به علم و خرد استاد آگاه شود.

استاد ذن به او خوش آمد گفت و او را به یک فنجان چای دعوت کرد.

هر دو استاد رو به روی هم نشسته بودند و استاد ذن برای میهمانش چای ریخت، اما پس از پر شدن فنجان، همچنان به ریختن چای ادامه داد.

استاد دانشگاه می دید که فنجانش از چای سرریز شده، ابتدا چیزی نگفت اما صبر او هم لبریز شد و گفت: استاد کافی است، فنجان دیگر جا ندارد.

استاد ذن دست نگه داشت، قوری را گذاشت، لبخند زد و گفت: تو هم شبیه این فنجان هستی، من چطور می توانم به تو ذن را نشان دهم وقتی هنوز فنجانت را خالی نکردی؟!

درس ورزشی: این داستان کوتاه درس فوق العاده مهمی برای ورزشکاران دارد.

مفید بودن یک کاسه به خالی بودن آن است.

برای اینکه بتوانیم رشد کنیم باید همیشه آماده رها کردن چیز هایی که می دانیم بشویم تا بتوانیم چیز های جدید تری از دیگران یاد بگیریم؛ باید بتوانیم همواره مهارت و تکنیک های مهم و ویژه را از مربیان و هم تیمی های خودمان و حتی رقبا یاد بگیریم.

بهترین ورزشکاران، حتی آنهایی که در بالا ترین سطح ورزش هستند هم همیشه در پی یاد گرفتن تکنیک های جدید و به روز کردن مهارت هایشان هستند. شنونده خوبی در خصوص آموزش های دیگران باشیم و علی رغم همه چیز هایی که می دانیم آماده بهتر شدن.
از خودتان سوال کنید آیا من در این ورزش یک دانش آموز هستم؟ آماده یاد گرفتن؟ غرور چیزی است که بزرگترین ورزشکاران را به نابودی می کشاند.