نحوه مصاحبه با بیمار در بیمارستان

کلینیک روانشناسی تارا به نقل از دکتر امین رفیعی پور:

به طور معمول بیشتر داده های مشاوره درباره ی یک بیمار به طورمستقیم  ازمصاحبه  با خود بیمار به دست می اید، دراین قسمت نحوه معرفی و آشنایی با بیمارهمراه با مسائل ونکات مهمی  که هنگام مصاحبه سلامت روانی به آن توجه کرد توضیح داده شده است.

شروع مصاحبه

مشاور روان شناسی سلامت هنگام  ورود به اتاق باید خود را به بیمارمعرفی کند، این معرفی  باید شامل  نام روان شناس بخش یا خدماتی که از طرف آن ماموریت  یافته است باشد.

شیوه معرفی ممکن است با توجه به شرایط بیمارو فضایی که روان شناس سعی درایجاد آن دارد متفاوت باشد مثلا رسمی یا دوستانه (والبته حرفه ای) میتواند باشد و اغلب روان شناسان بیمار را با نام کوچک خطاب میکنند تا روابطشان صمیمی ترباشد.

اما افزودن پیشوند خانم یا آقا برای مراجع میتواند احترام آمیزتر باشد حداقل تا زمانی که روابط متقابل محکم تر ونزدیک تر شود واگر روان شناس انتظاردارد مراجع اورابه عنوان مناسب  خطاب کند پس او نیزباید درمورد  بیمارش همین شیوه محترمانه را درپیش گیرد.

اکثربیماران خود درخواست کننده خدمات روان شناسی نیستند.  و ممکن است حتی ازتقاضای مشاوره روان شناسی برای خود اطلاع نداشته باشند. بنابراین روان شناس باید هدف ازملاقات راتوضیح دهد. و توضیح باید ساده وروشن باشد.                                                    

ممکن است بیماربه طورخاص ازشما سوال کند که چه کسی درخواست مشاوره کرده و دلیل آن چه چیزی بوده است. بنابراین شما باید پاسخی مناسب به این پرسش دهید، اغلب این پاسخ میتواند قابل قبول باشد. پزشکان شما ازمن خواستند که به به اینجا بیایم و با شما گفت وگو کنم تا اگرنیازبه کمک دارید کمکتان کنم. اکثرافراد حتی آنهایی که حس خوبی ندارند دارای فرهنگ اجتماعی مناسبی هستند. و با انجام دادن مشاوره ای که هدف آن جمع آوری اطلاعات برای کمک به درمان کلی بیمار دربیمارستان است. همکاری مناسبی رابه عمل می آورند اما بعضی ازافراد کمتر پذیرا هستند.

افرادی که مهارت های روان شناختی کمتری دارند. همچنین افرادی که با فرهنگ غالب جامعه فاصله دارند. و درگذشته تجربه های ناخوشایندی با متخصصان سلامت روانی داشته اند با مشاوره ی روان شناسی سلامت احساس راحتی نمی‌کنند.

هدف اصلی، مصاحبه با شخص بیماراست واغلب ازملاقات کنندگان یا اعضای خانواده خواسته میشود که اتاق بیمار را ترک کنند. و زمان هایی وجود دارد که لازم است یکی از اعضای خانواده      درزمان مصاحبه با بیمارحضورداشته باشد. مانند مواردی که بیماربرای شرکت درگفت وگو مشکل دارد. ممکن است مشاوراحساس کند که اطلاعات گردآوری شده دارای مشکل اند او باید پس ازخارج شدن ملاقات کننده ازاتاق به اطلاعات خود رسیدگی کند. درهنگام شروع مصاحبه مشاورباید کاملا بیماررا آگاه کند که درنظردارد سوال های مختلفی را ازاو بپرسد.